Competitie
Mannen zondag, 2, 8e klasse 03
Datum
23 november 2014 11:00
Accommodatie
Onbekend
Na een aantal zure nederlagen op rij zou de thuiswedstrijd tegen Floreant voor de omslag moeten zorgen. Een team dat net als ons een mix van leeftijden kent en dus eindelijk een keer een ‘gewaagde tegenstander’. En daarnaast een bekend team, afgelopen jaren zijn we deze heren al regelmatig tegengekomen in de competitie en met wisselend resultaat. Dat we aan de bak zouden moeten stond al vast, maar met het doel om eindelijk weer eens de smaak van een overwinning te proeven gingen we vol goede moed de strijd aan. De voorbereiding liet wellicht wat te wensen over, maar dat zijn we inmiddels ook wel een beetje gewend.
Zo startte we zonder een aantal vaste waarden, Marcel de Boer en Robin Pietersen bevonden zich in de ziekenboeg, Bart Pietersen was te zwak om te spelen maar fit genoeg om te schilderen, Antoine de Ruiter had thuis oppasdienst en Rico Vermeij begon met rugklachten gedrogeerd aan de wedstrijd. Dan heb je ook nog wel eens het verschil in ritme, want toen Ton Vork wakker werd dook Frank Bocxe net in bed. Maar goed, we waren er allemaal en met hetzelfde doel, winnen! Ondanks de ideale omstandigheden, droog, een ietwat laag zonnetje en een heerlijk temperatuurtje op veld twee met de geur van vers gras, liepen we toch weer tegen een rappe achterstand aan. Goed combinerend wist Floreant de weg naar het doel te vinden en dwong ons tot een aftrap.
We moesten dus al vroeg weer flink aan de bak om de achterstand ongedaan te maken. Dit lukte niet altijd even goed, want ondanks dat beide teams geen deuk in een pakje boter wisten te slaan, werd het zo nu en dan toch spannend. Zo werd Robert Fransen geveld door een mollenklem en wist Fabian de Jong nog net op tijd de bal van de lijn te halen. Voorin leek de voordeelregeling even buitenspel op te heffen, maar toen Jan Pietersen uiteindelijk de bal nog onder controle kreeg werd er alsnog gefloten. Inmiddels had Rico Vermeij het strijdtoneel verlaten, voetballen met pijnstillers en rugklachten bleek toch geen goede combinatie. Wat overigens wel een goede combinatie was, was de counter van Floreant die ons met een rappe uitbraak en een doeltreffende afronding op een 0-2 achterstand zette.
Het publiek keek geamuseerd toe, maar stiekem gunde ze ons ook wel een goaltje. En die kansjes kwamen er voor rust, het scheelde niet veel maar helaas eindigde al onze inzetten in het vangnet of via de handen van de doelman als corner. Het laatste wapenfeit voor rust was een pegel van Walter van Dijk, maar geheel in stijl vloog ook deze inzet maar net over. Zo wisten we de eerste helft voorin wel de nul te houden, en gingen we zoals wel vaker dit seizoen met een achterstand rusten. De koppen werden bij elkaar gestoken, met nog slechts één fitte wissel moest er een tactisch meesterplan uitgedacht worden. Dat luidde als volgt, we blijven gewoon zo staan, maar moeten meer ons best doen, dan kan het echt wel.
Zo begonnen we dus weer vol overtuiging aan de tweede helft, een helft waarin er wat recht gezet moest worden. En flink wat ook, want voor dat we het goed en wel door hadden, liepen we ook in de tweede helft al weer snel tegen een tegendoelpunt aan. Een afgeslagen aanval werd niet goed genoeg weggewerkt en werd in de herkansing wel afgerond. Maar toen volgde eindelijk de reactie waar we op wachtte. Een goede dieptebal van Ton Vork werd door Jan Pietersen goed meegenomen en koelbloedig afgemaakt, 1-3. Eindelijk de aansluitingstreffer en een Floreant dat even van slag leek, tijd om te profiteren! Maar dan moet je hem er wel inschieten, en dat bleek weer lastig zat. Er kwamen mogelijkheden, maar het zat er niet in. Vrije trappen vlogen over, de Boskoopse keeper dook in de weg of de voorzet kwam niet aan. De inmiddels ingevallen Frank Bocxe leek nog even het dichts bij een goal, maar zijn schot ging voorlangs.
En ja, als je hem zelf niet maakt, dan krijg je hem tegen. De aanval werd nog even onderbroken door Robert Fransen, die de bal keurig weer inleverde bij de inlopende middenvelder die voor een leeg doel geen fout maakte, 1-4. Zo zou de wedstrijd niet eindigen, want ook wij wisten nog een keer het net te vinden. De gasten wisten een corner van Jan Pietersen niet goed weg te krijgen en zo belandde het speeltuig met het nodige geluk in de voeten van Maurice Pietersen. Die maakte een volledige draai om zijn as, zette zijn tegenstanders op het verkeerde been en schoof de bal rustig binnen. De punten gingen helaas naar Floreant, maar het laatste stootje was gelukkig nog van ons, en als we de lijn van de laatste vijf minuten door weten te zetten moeten we de volgende wedstrijd kunnen verrassen.
Komend weekend mogen we al vroeg op bezoek bij Lugdunum, de koploper die dit weekend voor het eerst een wedstrijd verloor. Na zes wedstrijden op rij gewonnen te hebben zal dit puntverlies er wel flink inhakken. Tel daar een stukje onderschatting bij op en een stunt is in de maak!
Zondag Twee
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
- Reageren op nieuwsberichten en wedstrijdverslagen.
- Meld je aan voor vrijwilligerswerk, en geef je voorkeurswerkzaamheden op.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
