Cookie beleid NSV '46

De website van NSV '46 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Circus Pens gaat weer op pad

Circus Pens gaat weer op pad

NSV '46 2 (zon)

3 - 4

ESTO 6 (zon)

Competitie

Mannen, 2, Groep 8 21

Datum

6 september 2015 11:00

Scheidsrechter

Nico Vork

Accommodatie

Onbekend

Na een mooie afsluiter van vorig seizoen, het welbekende zwarte gat, rusteloze zondagen en de groei van de vakantie was het afgelopen zondag dan weer zo ver, Zondag Twee mocht weer de wei in. Met een paar trainingen in de benen, en niet eens voor iedereen, mochten we weer gaan aftrappen voor een nieuw seizoen. Te beginnen bij de bekerwedstrijden, die uiteraard serieus genomen worden. Vorig seizoen werden we uit bij Haagse Hout pas in de kwartfinale uitgeschakeld, een prestatie die we dit jaar toch graag willen verbeteren. Een plek bij de beste vier is dan ook de doelstelling, en niet alleen in de beker!

En daarvoor moest er afgelopen zondag afgerekend worden met de bezoekers uit Bodegraven. ESTO 6 kwam op bezoek en het digitale spelersformulier leerde ons dat het een jeugdig team was. Maar goed, als je in het zesde voetbalt, moet je misschien eens bij je eigen voetbaltalent te rade gaan. En zo zaten we dus vol goede moed in de kleedkamer, met een nagenoeg complete selectie. Jan Pietersen en Frank Boxce hadden andere bezigheden, Johan Koole was nog niet fit genoeg en onze vaste vlagger Richard moest helaas werken. Maar er was ook een nieuw gezicht, Arjan Koot komt vanaf dit seizoen de gelederen versterken en na een half jaar meetrainen mogen we er ook wel met zekerheid versterken zeggen.

Tot grote opluchting van velen mochten we aantreden op het heerlijke natuurgras van veld 2 en na een nog wat onwennige warming up waren we er helemaal klaar voor. De aftrap was voor ons, met de instelling dat de eerstvolgende voor de gasten zou zijn. Professioneel als we zijn lieten we ons niet gek maken door de bliksemstart die ESTO voor ogen had en nadat hun massale stormloop wat was gaan liggen kwamen we steeds beter in de wedstrijd. ESTO bleek een gelijkwaardige tegenstander, al werd snel duidelijk dat voetbalkennis met de jaren komt. Waar de gasten zo nu en dan een flinke charge nodig hadden om een uitbraak te voorkomen, wisten wij ons hoofd koel te houden. En na wat speldenprikjes over en weer leverde dat na een kleine 20 minuten resultaat op.

Rico Vermeij stoomde door op het middenveld, zocht Koen Rietveld op de flanken en die wist een puntgave voorzet te geven richting het spitsenduo De Boer/Pietersen. Marcel de Boer beroerde het speeltuig vakkundig niet, waardoor met een klein verrassingselement Bart Pietersen in stelling gebracht werd. Van 20 meter afstand haalde hij uit en zag het speeltuig eerst de lat raken, aan de goede kant van de doellijn stuiteren, wederom de lat raken en terugkomen in het spel. Een prachtige eerste treffer van het seizoen waar we trots op kunnen zijn. Helaas mochten we niet zo lang van de voorsprong genieten, want binnen vijf minuten stond het weer gelijk. Een afstandsschot leek voor Robert Fransen een zekerheidje, maar de beroering van een medespeler liet hem volledig kansloos, 1-1.

Uiteraard lieten we het hier niet bij zitten en zochten we direct weer de aanval. Een instelling die werd beloond, want niet veel later was het wederom ESTO dat twee afgevaardigden richting de middenstip mocht sturen voor een spelhervatting. Marcel de Boer werd goed weggestuurd en kon samen met Bart Pietersen het vijandelijke doel bestoken. Ondanks het goede meelopen van Bart zag Marcel zijn kans schoon om ook zijn eerste seizoen treffer te maken, en met succes. Jammer genoeg bleek ook ESTO voldoende veerkracht in de ploeg te hebben, want ook deze tweede treffer bracht de ploeg niet aan het wankelen. Waar de eerste aanval goed werd afgeslagen, kwam bij het wegwerken de bal in de voeten van de middenvelder die al eerder, al dan niet met hulp, het net had gevonden. Dit maal kon hij het op eigen kracht en schoot hij buiten bereik van Robert Fransen keurig in de bovenhoek. Zo werd er met een 2-2 stand de kleedkamer opgezocht en konden de massaal toegestroomde supporters even bijkomen van het voetbalgeweld wat ze voorgeschoteld hadden gekregen.

Na rust ging de wedstrijd wederom gelijk op, en zo leek het leeftijdsverschil een keer niet de doorslag te gaan geven. Toch was de eerste goede mogelijkheid voor ESTO. Een goede uitbraak over de flanken was voor ons lastig te belopen, en de voorzet was scherp. Zo scherp dat beide spitsen er voor nodig waren om het speeltuig tegen de touwen te werken, en dat bleek onze redding. De man van het laatste zetje stond buitenspel en zo mochten we op twee meter voor de doellijn een vrije trap nemen. De daaropvolgende kans was er eentje voor ons, na een goede aanval over links. De voorzet viel mooi over het centrale verdedigingsduo heen maar Harm Tersteeg kwam een teenlengte te kort om binnen te werken. Pardoes viel de bal voor de voeten van Antoine de Ruiter die zich van schrik geen raad wist met deze kans en de bal in het vangnet tot stilstand zag komen.

En toen begon de vermoeidheid toch een beetje toe te slaan. ESTO wist ons op snelheid weg te counteren en kwam met twee man vrij voor de goal. Robert Fransen wist in eerste instantie nog redding te brengen, maar de rebound kwam in de voeten van de andere spits die simpel afrondde. Waar wij het op snelheid moeilijk hadden, moest ook ESTO steeds vaker aan de noodrem trekken om een kans te voorkomen. Nadat Marcel de Boer binnen de zestien naar de grond werd gewerkt was de straf logisch, een penalty. Eentje die door Rico Vermeij feilloos binnen gewerkt werd en zo stond het wederom gelijk, dit keer 3-3. Het slotakkoord was echter voor de gasten, die met een rappe aanval over rechts voor de winnende treffer mochten aantekenen en zo ging de eerste wedstrijd van het seizoen helaas met 3-4 verloren.

Ondanks de nederlaag werd er lekker gevoetbald, hopelijk een voorproefje op een goed seizoen. Komende zondag gaat het bekeravontuur verder en mogen we op bezoek bij Cabauw 4. We gaan uiteraard voor niets minder dan drie punten!

Zondag Twee.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!