NSV 3 dankzij gouden linker uit “Zoetahmeah” wederom 3 punten!
Afgelopen zaterdag mocht het legendarische derde elftal voor de eerste van 2 uitwedstrijden bij DSO aantreden.
Zowel het 5e als het 7e zitten dit jaar bij de mannen in de competitie, iets wat bij sommigen “vermoedens” tot matchfixing doet oproepen. “Vermoedens”, want bewijs is er niet.
Het slachtoffer van afgelopen zaterdag was DSO 7. Deze arme jongens hadden de schone taak om het met precisie uitgebalanceerde elftal van hoofdtrainer Nicolaas Vork van de overwinning af te houden. Met Jelle in de Jean Punt vond Chris het een prima idee om zich pas in de rust op het vijandig sportpark te melden. Zijn idee om vervolgens de wedstijd in de 2e helft eigenhandig in het slot te gooien liep toch wat anders dan onze licht kalende kastanjebruine aanvaller had gedacht.
Na een eerste kwartier waarin beide partijen zich al voor het vijandige doel hadden gemeld was het Ferry die vanaf rechts met een prima lange bal achter de verdediging Bruce alleen voor de keeper wist te zetten, Bruce plaatste de bal vakkundig over de iets wat beperkte uitkomende keeper en tekende zo voor de terecht 0-1 voorsprong voor de mannen uit Noorden.
5 minuten later eenzelfde situatie, ditmaal was het Jef die vanaf links een crossbal gaf op Jelle die zo ook alleen voor de keeper kwam. All-time-topscoorder Jelle weet natuurlijk wel raad met zo’n buitenkansje. Zoals de woordvirtuoos zelf vaak zegt: ‘Zo’n kans is voor mij Appeltje-Vrouwtje’, ‘Hier haal ik m’n broek niet voor op’, ‘Dat is voor mij een koud ku(ns)tje’, ‘Dat doe ik met twee vinger in m’n kont’. U raad het al.. Ook Jelle wist de bal over de keeper in het net te werken en tekende zo voor 0-2, iets wat hem in de tweede helft onder luid applaus van de meegereisde supporter nog een publiekswissel op zou leveren.
Daarna een rommeliger NSV en een DSO wat meer aanzette. Het rommelige werd onderstreept door Bas en Twan, die door een miscommunicatie een DSO-aanvaller een niet te missen kans boden: 1-2.
Na de thee eenzelfde spelbeeld, een rommelig NSV en DSO wat op zoek ging naar de gelijkmaker. Deze liet 3 minuten op zich wachten, de spits van DSO wist zich in een counter van het centrale duo, dat verassend veel op ‘de Dikke en de Dunne’ leek, te ontdoen en kon vervolgens alleen op Marc af die hier geen antwoord op had: 2-2.
De 20 minuten die volgden waren er voor beide ploegen wat kleine mogelijkheden, totdat de rechtsbuiten van DSO in de 69e minuut de bal in de 16 vrij wist te maken en de bal vanaf rechts in de korte hoek ramde: 3-2.
Dit schudde onze helden uit Noorden definitief wakker en nadat hij uit een corner al de paal had geraakt mocht “Ellie Slowhands” voor de 2e keer deze middag de trekker overhalen. Na wederom een pass van Ferrygood Ferry was het Bruce die vrij kwam voor de keeper en de bal door diens benen in het doel schoof: 3-3.
Jerry, die als Zoetermeerder een verkapte thuiswedstrijd speelde is niet vies van een poging van afstand, veelal met het resultaat dat u van een iets te zware Hagenees uit de kelderklasse kan verwachten, maar nadat hij de keeper al een keer tot het uiterste had moeten dwingen besloot hij in de 90e minuut nogmaals een schot te lossen. Met zijn gouden haagse linker, waar meerdere Feyenoord iconen op vereeuwigd zijn, probeerde hij het vanaf een meter of 25. Wat volgde was een kanonskogel welke in de linkerkruising tot stilstand kwam en zo 3 punten voor het derde opleverde.
Na het laatste fluitsignaal zochten de mannen de kleedkamer op waar ze onder het genot van wat groene en bruine knuppels de overwinning en de 6e verjaardag van hun (enige) trouwe fan Dave hebben gevierd.
